Het is een actueel thema, de lockdown. Daarmee hebben wij inmiddels in allerlei varianten te maken gekregen. Er zijn verschillende manieren om met de beperkingen, die deze COVID-maatregelen met zich mee brengen, om te gaan. Dat daar goede tussen zitten, laat Thijs Oude Luttikhuis met zijn team zien. Zij passen zich telkens aan, en met succes. Hij krijgt veel positieve reacties van zijn leden. Dat geeft energie.
Sportman en ondernemer
Thijs Oude Luttikhuis, nu veertig jaar, is een sportman in hart en nieren. En hij is ondernemer. Hij staat aan het roer van Taekwondo Oude Luttikhuis. Met zijn sportschool bouwt hij verder op het fundament wat in 1973 zo succesvol door zijn vader, Ben Oude Luttikhuis, is gelegd. En hij doet het niet alleen. Thijs werkt samen met acht vaste trainers; daarnaast heeft hij verschillende vrijwilligers die assisteren en invallen wanneer dat nodig is. Thijs noemt deze vrijwilligers onder andere vol trots ‘Super Senioren’, een respectvolle benaming voor de oudere garde, een bron van ervaring, die nog samen met zijn vader voor de groep hebben gestaan. Ook heeft hij enkele jongere assistenten. Samen met zijn team verzorgt hij trainingen in Almelo, Hengelo, Zwolle, Lochem en Vroomshoop.
De eerste keer was schrikken
De eerste lockdown zagen we niet aankomen. Dat was schrikken. Tijdens die eerste weken moesten we helemaal sluiten. Thijs zegt: “we gingen nadenken over hoe wij onze leden toch nog in beweging konden houden, ondanks de maatregelen. In die tijd zijn we begonnen met het gratis uitlenen van schopkussentjes en flaps, aan onze leden. Er kon ingeschreven worden per locatie, voor het ophalen van materiaal.”
Daarnaast werd er al snel begonnen met het geven van online lessen. “Dat was wel even schakelen. De dynamiek is heel anders. Het maakt echt verschil of je voor een groep staat, of voor de camera”, aldus Thijs. Naast de online lessen werd er één keer per week een challenge uitgezet. Om het toch samen te doen konden leden een filmpje maken van wat die week de opdracht was, en opsturen. Zo was het een keer de uitdaging om een stapel te maken van toiletrollen, en de bovenste daarvan af te schoppen.
Toen er eenmaal buiten getraind mocht worden, bood het team van Thijs direct buitenlessen aan. Het begon met de jeugd, en al snel volgden de lessen voor volwassenen. Het was gelukkig toen ook goed weer.
De uitdaging kwam pas echt tijdens de tweede lockdown. Het was toen immers winter. Thijs had al twee grote tenten, en hij heeft er direct een bijgehaald. Binnen een week zijn de lessen hervat voor de jeugd, in aangepaste vorm weliswaar. In de lessen voor volwassenen zat dé uitdaging. . Daar moest immers anderhalve meter afstand gehouden worden.
Als oplossing voor dat probleem, zijn routes uitgezet. Elke week een nieuwe. Samen met de trainers werd een route uitgestippeld, die hardlopend kon worden afgelegd. Tijdens de route waren er plekken geduid waar de deelnemers Taekwondo-oefeningen moesten doen. Aan de start van de route werd telkens, met tussenposen, een kleine groep op pad gestuurd zodat niet ergens in het traject de groep toch steeds groter werd. Toen de avondklok werd ingevoerd, werd het nog meer passen en meten. Want deelnemers moesten wel op tijd weer thuis zijn.
Maar het werd enorm gewaardeerd. Mensen konden helemaal niets meer. Ze waren echt blij dat ze toch in beweging konden blijven, en toch hun sport konden blijven beoefenen. “Het enthousiasme dat je terug kreeg, gaf echt energie”, blikt Thijs terug. “Je wordt als trainer uit je comfort zone gehaald. Er wordt voor je bepaald dat je dicht moet. Dan denk je: hoe ga ik dit nu weer oplossen? Wat kunnen we doen om de leden toch wat te bieden?”
Dat het doorgaan van de lessen enorm werd gewaardeerd bleek op een winterse woensdag. Op woensdag is het de beurt aan de kinderen. “Op de rit van Almelo naar Hengelo dacht ik dat er vast niemand zou komen. Het was koud en slecht weer. Er lag zelfs een dik pak sneeuw in Hengelo. En toch bleek iedereen er nagenoeg gewoon toch te zijn! De ouders gaven ons terug: jullie trainers zijn er ook altijd. Dus wij komen ook. Dat is heel mooi om te zien.”
“Je wordt creatief en je moet mensen erbij houden”
‘Je wordt gedwongen om creatief te zijn, bewust na te denken over dingen. Dingen zijn niet meer zo vanzelfsprekend. We kijken niet naar wat niet kan, maar wat acceptabel is binnen de regels en wat wél kan.’
Nu is er weer een lockdown. En daar is zelfs een uitbreiding op gekomen. Elke keer is de vorm anders. Eerst mocht je ’s avonds niet meer binnen trainen, nu mag je helemaal niet meer binnen trainen. En buiten mag het alleen in hele kleine groepjes, geen collectieve trainingen meer. Taekwondo Oude Luttikhuis heeft in eerste instantie het trainingsschema omgegooid. Lessen werden overdag gegeven. Omdat leden overdag werken of naar school gaan, was het lastiger om lessen te plannen die voor iedereen toegankelijk zijn. Tot een week geleden waren de meeste lessen aan het einde van de middag, of in het weekend. Zo had iedereen toch een kans om te kunnen blijven trainen.
‘Dat alles zomaar kan veranderen, bleek afgelopen weekend. Je wordt er wel creatief van. Je kunt twee dingen doen, je kunt bij de pakken gaan neer zitten, of je maakt er wat van. Telkens na een persconferentie schakelen we zo snel mogelijk om met alternatieven voor onze leden te komen. Mensen zien dat. Het geeft hen vertrouwen dat we steeds met een passende oplossing komen. Naar omstandigheden zijn we steeds best goed door de lockdowns heen gekomen. Je moet mensen betrokken houden; erbij houden. Wanneer je dat niet doet is de kans groot dat je na verloop van tijd leden gaat verliezen’, is de mening van Thijs.
Tip van Thijs: ‘communiceren is belangrijk’
‘Als een structuur verandert, kunnen mensen afhaken omdat het niet meer past in de planning. Mis je bepaalde mensen, doe er dan een berichtje uit. Kijk wie er wel en niet is. We zitten samen in deze situatie. Ik denk dat het goed is om aan je sporters te laten zien dat je alles doet wat binnen je mogelijkheden ligt om zoveel mogelijk continuïteit te bieden. Mensen zien dat je er moeite en tijd in stopt. Vertel je leden hoe je omgaat met de situatie en wat ze van je mogen verwachten’.
Tekst: redactie TBN – Martijn Boog