Luigi Melis in memoriam
Luigi was bij het behalen de jongste 7de dan houder in Europa. Zijn sporen heeft hij vooral verdient in het wedstrijd taekwondo (vrije gevecht). Zo heeft hij vele jaren deel uitgemaakt van het nationale wedstrijd team. In deze periode heeft hij vele regionale, nationale en internationale prijzen...Luigi Melis in memoriam
Luigi was bij het behalen de jongste 7de dan houder in Europa. Zijn sporen heeft hij vooral verdient in het wedstrijd taekwondo (vrije gevecht). Zo heeft hij vele jaren deel uitgemaakt van het nationale wedstrijd team. In deze periode heeft hij vele regionale, nationale en internationale prijzen in de wacht gesleept.
Luigi begon in 1975 met taekwondo. Na een vrij korte periode van trainen bleek hij veel talent te bezitten en deelname aan zijn eerste wedstrijd volgde snel. Regelmatig was hij te vinden op toernooien die een goede leerschool voor hem waren. In 1978 maakte hij de overstap naar de senioren. Dit bleek een behoorlijk grote stap. Gevestigde namen als Henk Horsten, Johan Lapre, Adriaan van Esch en Steven Thijs weerhielden Luigi van podium plaatsen zoals hij dat gewend was bij de junioren. Verbeten trainde hij nog harder om opnieuw tot de nationale top te kunnen behoren. Het succes kwam in 1981 toen hij het Open Nederlands Kampioenschap op zijn naam schreef. Dit resultaat bleef natuurlijk niet onopgemerkt en bondstrainer Ad van Emmerink nodigde Luigi uit om deel te nemen aan de nationale selectie trainingen. Een nieuwe wereld ging voor Luigi open en vele regionale, nationale en internationale toernooien volgden. Zo was hij o.a. van de partij bij de wereldkampioenschappen in 1982 te Ecuador en de interlands tussen Nederland- Korea in 1984 en 1987.
Luigi maakte met trots deel uit van de nationale selectie en het sporten met zijn teamgenoten zoals Johan Lapre, Henk Horsten, Jimmy de Fretes, Ruben Thijs, Gerard van den Berg, Hans Brugmans en Henk Meyer vond hij dan ook prachtig. Na een periode van 8 jaar lid te zijn geweest van het nationale team, moest Luigi noodgedwongen afscheid nemen van het wedstrijd Taekwondo. Door vele blessures aan zijn knieën werd hem in 1988 dringend geadviseerd te stoppen met topsport. Een zeer zware beslissing voor een topsporter in hart en nieren maar Luigi volgde het advies op.
In 1983 was Luigi al gestart met zijn eigen school in Maastricht. Door zijn harde aanpak wist Luigi al snel het koren van het kaf te scheiden en de wildgroei die onder de noemer Taekwondo bestond uit te bannen. Hij introduceerde het Taekwondo volgens de richtlijnen van de Taekwondo Bond Nederland en wist het Taekwondo in Maastricht uit de kinderschoenen te tillen. Zijn naam die hij had opgebouwd en de media aandacht die hij nog steeds genoot hebben hier zeker aan bij gedragen. Na het stoppen met zijn actieve wedstrijd carrière kon hij meer tijd besteden aan de ontwikkeling van zijn eigen leerlingen. Dit bleef dan ook niet ongekroond. Zijn school bracht vele goede sporters voort die op districts, nationaal en internationaal niveau goed wisten te presteren.
Na het aftreden van toenmalig bondstrainer Ben Oude Luttikhuis werd voormalig wereldkampioen Henk Meyer door de TBN benoemd tot bondscoach. Henk vroeg Luigi de functie van assistent-bondscoach te aanvaarden. Na vele jaren samen in het nationaal team te hebben gesport wist Henk precies wat hij van Luigi kon verwachten. Henk was een expert in het power Taekwondo terwijl Luigi uitblonk in het snelle explosieve werk. Deze synergie was dan ook geweldig en Luigi accepteerde deze functie dan ook vol vertrouwen. De samenwerking tussen Luigi en Henk was niet nieuw. Buiten de periode dat ze beiden in het nationale team zaten, waren ze veel samen onderweg voor het geven van stages en demo’s hetgeen spetterende shows heeft opgeleverd op vele vechtsportgala’s.
Luigi bereidde het nationale team voor op vele grote evenementen zoals het EK ‘90 te Aarhus, WK ‘91 Athene, EK ‘92 Valencia en WK ‘93 New York. In 1994 trad Luigi af als assistent-bondscoach. Toch deed de TBN en Henk Meyer nog enkele malen een beroep op Luigi om te assisteren. Zoals bij het WK ‘99 te Edmonton en in 2000 toen Luigi met een team naar het WK voor universiteiten in Taiwan ging.
Luigi was nog steeds in topconditie en werd voor vele gasttrainingen gevraagd over de hele wereld. Landen als België, Duitsland, Denemarken, Finland, Zweden, Suriname, USA, Canada, Israël, Australië, Nieuw Zeeland werden door hem aangedaan. Ambassadeur van de sport als hij was, heeft hij vele van deze landen blijvend naar het Open Nederlands Kampioenschap weten te halen. Luigi’s kwaliteiten bleven niet onopgemerkt en Nieuw Zeeland wilde Luigi overhalen zich voor enkele jaren daar te vestigen. Uiteindelijk heeft Luigi er voor gekozen 3 weken per jaar het land te doorkruisen voor het geven van trainingen en vervulde hij sinds 1997 de functie van Technical director, wat in 2004 een geselecteerd deelneemster aan de Olympische spelen opgeleverde.
Luxemburg heeft Luigi in 2002 weten te strikken als bondstrainer. Deze functie leidde hem iedere maand naar het Groot Hertogdom. Luigi heeft er een organisatiestructuur opgezet naar het voorbeeld van de Taekwondo Bond Nederland en was tevens verantwoordelijk voor de afname van de Dan examens. Het niveau is opgetrokken naar de internationale richtlijnen van de WTF.
Maar ook in Nederland was Luigi nog steeds actief. Hij was een vaste examinator voor het district Limburg t/m 2de Dan en nam zitting in het hogere Danhouders College van de Taekwondo Bond Nederland.
Voor het district verzorgde Luigi vele trainingen en organiseerde hij zeer geslaagde interlands tegen o.a. België, Duitsland en Australië. Ook buiten de groep van vaste beoefenaars werkte Luigi vele jaren aan de bekendheid van de sport. Hij verzorgde clinics op basisscholen tot aan nationale en internationale universiteiten.